Mateo 2 Komentaryo

Kabanata 2

VV 1-8 Ang Paghahanap ng mga Mago sa Kristo

Ang taong malayo sa mga kaparaanan ng grasya ay malimit pinakamasikap sa paghahanap ng mga ito. Dahil dito, siya ri'y ganap na natututo tungkol kay Kristo at sa Kaniyang kaligtasan. Subalit, hindi ang pagkamausisa niya o ang karunungan ng mundo ang umaakay sa tao palapit sa Diyos. Kailangan nating matuto ng tungkol kay Kristo sa tulong ng Kaniyang Salita na ilaw sa kadiliman, at sa katuruan ng Banal na Espiritu. Sa makatuwid buhay na ang pagsamba sa Diyos para sa mga taong pinagkalooban ng kinang ng Kaniyang bituin upang makilala nila ng lubos si Kristo.

Matanda na si Herodes nang dumalaw ang mga Mago mula sa kanluran. Magkagayon man at kahit na hindi siya nag-aalala para sa tagapagmana, at malamang ay di na abutan ang karampatang gulang ng sanggol upang maging bagong hari ay nangamba siya't kinatakutan ang isang karibal.

Hindi niya naintindihan na kahariang espirituwal ang pamumunuan ng Tagapagligtas. Si Herodes ay halimbawa ng patay na pananampalatayang  dapat nating iwasan! Ang isang tao ay maaaring mahimok ng maraming katotohanan ngunit kasuklaman lahat ng ito, dahil tinitignan niyang hadlang sa kaniyang mga ambisyon o sa makasalanang pamumuhay.

Magdadala lamang ng pangamba ang patay na pananampalatayang iyon na karunungan lang ng mundo. Dahil sa kalikuang ito'y lalo niyang nanaising puksain ang katotohanan at ang gawain ng Diyos! Subalit isang hangal ang maniniwalang maaari siyang magtagumpay laban sa Panginoon!

VV 9-12 Ang Pagsamba ng mga Mago kay Hesus
Anong kagalakan ang nadama ng mga Mago nang mamasdan nila ang bituin ng Diyos! Maiintindihan lamang ito ng mga taong inampon ng Banal na Espiritu upang maging mga anak ng Diyos pagkatapos ng mahaba't mapanglaw na mga gabi ng tukso at pagiisa sa ilalim ng espiritung mapang-alipin.

Maaari nating isiping sila'y nangabigo nang makitang isang kulungan ng hayop ang palasyo ng Hari, kasama lamang ang kaniyang mahirap na ina. Subalit ang mga mago ay hindi nataranta o inisip man lang na nagkamali ng napuntahan, bagkus ay inialay nila ang kanilang mga dalang regalo sa sanggol na siyang pinakahahanap-hanap nilang Hari.

Ang mapagkumbabang taga-usisa ni Kristo ay hindi matitisod kung matagpuan siya at Kaniyang mga tagasunod sa isang kubling kubo pagkatapos ng bigong paghahanap sa mga palasyo at matataong siyudad.

Lubos mo bang hinahanap si Kristo? Nais mo ba Siyang sambahin? O iniisip mo bang wala kang maipagkakaloob sapagkat isa ka lang hamak at hangal na nilalang? Wala ba?! Hindi ba meron kang puso? Kahit ito'y hindi karapat-dapat sa Kaniya, maitim, matigas at karimarimarim, ibigay mo ito at humanda kang magpagamit at magpasakop sa Hari ayon sa Kaniyang naisin! Kukunin Niya ang pusong iyon, gagawing mas mabuti at hinding hindi ka magsisi na ibinigay mo sa panimula pa lang. Gagawin Niyang kawangis ng Kaniyang puso ang iyong puso, ibibigay ang Kaniyang sarili sa iyo, kasabay ng pagbibigay mo ng iyong sarili sa Kaniya sa habang panahon.

Ginto, insenso at pabangong mira ang ipinagkaloob ng mga mago kay Hesus. Kalooban ng Diyos ang mga regalong ito na napapanahong magbigay kaginhawaan sa nakahahabag na kalagayan nina Maria sa kuwadra. Tunay ngang alam ng ating Ama sa Langit ang ating mga pangangailangan. Gumagamit siya ng mga tao upang magsilbi sa nangangailan, kahit na galing pa sila sa malayong silangan.

VV 13-15 Ang Pagtakas Patungong Egipto
Mahabang panahong inalipin ng Egipto ang Israel. Maliban dito, naging malupit ang Egipto sa mga sanggol ng Hebreo, subalit ito ang itinakdang kanlungan para sa banal na sanggol na si Hesus. Kung kalooban ng Diyos, kaya Niyang gamitin maging ang pinakamasamang bagay para sa pinakamabuting tungkulin.

Ang mga naganap ay pagsubok sa pananampalataya nina Maria at Jose na kanila namang napagtagumpayan. Kung ang ating mga anak ay maharap man sa panganib, ating alalahanin ang mga pinagdaanan ni Hesus bilang isang sanggol.

VV 16-18 Pagpapapatay sa mga Sanggol
Ipinapatay ni Herodes ang mga sanggol at batang lalaki hindi lamang sa Bethlehem kundi pati sa mga karatig bayan at siyudad. Galit na walang humpay kasama ng pang-aabuso ng kapangyarihan ang nagdulot ng labis na kasamaan.

Ang pangyayaring ito ay hindi pruweba ng kasamaan ng Diyos. Sa makatuwid, pagkapanganak pa lang sa ati'y wala na tayong karapatang mabuhay dahil hinihingi ng hustisya ng Diyos ang ating kamatayan bilang kabayaran sa kasalanan (Rom. 6:23a). Ang pagkakasakit at kamatayan ng mga maliliit na bata ay tanda ng orihinal na kasalanan, subalit ang pagpatay sa kanila ay kamatayan bilang mga martir. Tunay ngang napakaagang nagsimula ng pag-uusig kay Kristo at sa Kaniyang Kaharian!

Inakala ni Herodes na napigilan na niya ang mga propesiya ng Lumang Tipan, pero sa kabila ng kaniyang katusuhan at kalupitan ay nangingibabaw pa rin ang kalooban ng Panginoon.

VV 19-23 Ang Kamatayan ni Herodes at Pagpunta sa Nazareth
Maaaring maging kanlungan pansamantala ang Egipto subalit hindi tirahan. Isinugo ang Kristo sa mga nawawalang tupa ng Israel kaya dapat Siyang bumalik as kanila. Madalas nating tignan ang mundo bilang ating Egipto. Isa itong lugar para sa mga inalipin at ipinatapon. Sa kabilang dako'y pinagmamasdan natin ang langit na parang Canaan, ang ating tahanan at lugar ng kapahingaan. Kung tayo'y tawagin patungo roon, bumangon tayo't magmadali katulad ni Jose nang tawagin siya palabas ng Egipto.

Ang kaniyang pamilya ay dapat manirahan sa Galilea, sa Nazareth. Pangit ang reputasyon ng Nazareth at isa ito sa ginamit upang pagbintangang erehe si Hesus. Saan man tayo itakda ng Diyos manirahan, dapat natin itong tanggapin kasama ng lahat ng kasiraan, katulad ng pagtanggap ni Hesus. At ating alalahaning may karangalang naghihintay sa lahat ng tinawag sa Kaniyang Pangalan! Kung tayo'y magdusa kasama ni Hesus, luluwalhatiin Niya rin tayo kasama Niya.

~*~

Hinango mula sa:

http://www.biblestudytools.com/commentaries/matthew-henry-concise/matthew/2.html